Metal işçisi kadınlar 8 Mart’ta alanları doldurdu: “Haklarımıza Emeğimize sahip çıkıyoruz!”

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü için Birleşik Metal-İş Sendikası Kadın Komisyonu’nun çağrısıyla metal işçisi kadınlar 7 Mart Cuma günü Gebze Kent Meydanı’nda buluştu. Tarihi Çeşme’den alana sloganlarıyla, alkışlarıyla, ıslıklarıyla yürüyerek, “Susmuyoruz, korkmuyoruz, itaat etmiyoruz!" diye haykırdılar. Her kadına sendikalı, sigortalı, güvenceli iş ve her iş yerine kreş talebini yükselttiler. ILO 190’nın onaylanmasını, İstanbul Sözleşmesi’ne geri dönülmesini ve 6284 sayılı yasanın etkin bir şekilde uygulanmasını istediler.

Metal işçisi kadınlar, erkek egemen sömürü düzenine, kadın emeğinin ucuz işgücü olarak görülmesine, esnek çalışma programlarına, yoksulluğa, sefalet ücretlerinin dayatılmasına, grev yasaklarına karşı metal işçisi kadınların mücadelede en ön saflarda yer aldığını vurguladı ve açıklamadan önce Kaynak Tekniği (Lincoln Elektrik) fabrikasında bir ayı aşkın süredir grevlerine devam eden Birleşik Metal-İş üyesi işçilere ve Türkiye’nin dört bir yanındaki grev ve direnişlere selam gönderdiler.

Basın açıklamasını Birleşik Metal-İş Gebze 1 No’lu şubeden Kader İkiz ve Gebze 2 No’lu şubeden Ayten Akbal okudu. Açıklamada hükümetin 2025 yılını Aile Yılı ilan ederek bakım yükünü ve ev işlerini tamamen kadınların üzerine yıkmasını ve kadınlara yoksulluğu, güvencesiz ve esnek çalışmayı, yoksulluğu dayatmasını vurgulandı. Metal işçisi kadınlar “Asla teslim olmayacağız!” dedi ve ücretsiz, nitelikli kreş ve yaşlı bakım evleri talebini yineledi.

Birleşik Metal-İş Sendikası Kadın Komisyonunun açıklamada ilan ettiği talepler şunlardı:

1. Kadının üzerinden bakım yükünü alacak sosyal politikalar hayata geçirilmeli, ücretsiz kreş ve yaşlı bakımevleri yaygınlaştırılmalıdır. Her mahalleye, sanayi bölgesine ücretsiz, nitelikli kreşler açılmalıdır.
2. Çalışma yaşamında kadın-erkek tüm işçiler, sayı sınırı olmadan, kreş hizmetlerinden faydalanmalıdır. Ebeveyn izinleri uygulanmalıdır.
3. Kadına yönelik her türlü ayrımcılık sonlandırılmalı, eşitlik politikaları hayata geçirilmelidir. İstihdamda eşitlik sağlanmalı, cinsiyetçi işbölümü sonlandırılmalıdır.
4. Cinsiyete dayalı ücret farklarının ortadan kaldırılması, ücret eşitliğinin sağlanması için ücret şeffaflığı önlemleri de dahil olmak üzere gerekli tüm adımlar atılmalıdır.
5. Kadınlar için güvencesiz, evden çalışma gibi esnek çalışma biçimleri değil; güvenceli, düzenli ve sendikalı çalışma hayata geçirilmelidir.
6. ILO’nun 190 sayılı Şiddet ve Taciz Sözleşmesi onaylanmalı, İstanbul Sözleşmesi ve 6284 sayılı yasa etkin şekilde uygulanmalıdır.
7. İşyerlerinde kadına yönelik erkek şiddeti ve tacizine karşı önleyici politikalar ve prosedürler oluşturulmalı; bu konuda farkındalık çalışmaları, eğitimler yapılmalıdır.
8. Sendikalaşmanın önündeki tüm engeller kaldırılmalıdır.
9. Toplumsal cinsiyete duyarlı işçi sağlığı ve iş güvenliği politikaları hayata geçirilmelidir.
10. Medeni Kanun’dan doğan haklarımıza, nafaka hakkımıza yönelik saldırılar son bulmalıdır. Boşanmalar değil, şiddet ve taciz engellenmelidir.
11. Devlet, demokratik kurum ve kuruluşlar, emek ve meslek örgütleri, sendikalar toplumsal cinsiyet eşitliğini benimsemeli ve kadınları güçlendirecek çalışmalar için yeterli bütçe ayırmalıdır.